Op het bord van Bartho Braat

Bartho Braat werd bekend als Jef Alberts in Goede Tijden, Slechte Tijden. Hij is ook te zien in het theater . En hij deed dit seizoen mee aan Expeditie Robinson. ‘De échte Robinson,’ vonden veel kijkers.  

Sinds een paar jaar heeft Braat een moestuin. En het is er heerlijk, vindt hij. “Gewoon, rust, lekker wroeten in de grond.’ Hij eet graag uit eigen tuin, met de seizoenen mee. “Dat er het hele jaar aardbeien te koop zijn, dat vind ik gek.” 

Braat maakt een pasta met onder andere palmkool. Dat is een vergeten groente. “In Nederland is alles zo makkelijk verkrijgbaar. Dan vergeet je dat er in eigen land ook van alles te telen is. Maar er komt langzamerhand een tegenbeweging op gang.” 

Braat kookt dus graag met groenten uit eigen tuin. Maar hij vraagt zich af of je met zulke kleinschalige landbouw het wereldvoedselprobleem op kunt lossen. Groen Licht ging voor het antwoord langs bij professor tuinbouw en productfysiologie  Leo Marcelis  van de Wageningen Universiteit. 

Marcelis werkt met collega’s aan een oplossing om de wereldbevolking van verse groenten te kunnen voorzien. Verwacht wordt dat de vraag naar plantaardig voedsel met 60% zal toenemen. Er moet dus efficiënter worden geproduceerd op een klein oppervlak. 

Op de Wageningen Universiteit worden duurzame tomaatjes gekweekt in zogenaamde ‘groenteflats’, speciale klimaatkamers. Zo heb je als teler alle weersomstandigheden in de hand. Je bent dan bijvoorbeeld niet meer afhankelijk van de zon, maar kunt met Led-verlichting in allerlei kleuren uitproberen welk plantje wanneer welk licht nodig heeft. Led-verlichting is superzuinig, maar kost op zulke grote schaal nog steeds veel energie. Dat verbruik moet dus nog omlaag, zegt Marcelis.

Ander voordeel van moderne binnenteelt is dat er geen pesticiden nodig zijn. Ook besparen de nieuwe technieken het waterverbruik. In Zuid-Europa is nu 60 liter water nodig voor de teelt van een kilo tomaten. Als er binnen wordt geteeld met moderne technieken, dan heb je uiteindelijk maar een paar liter water nodig, vertelt Marcelis. 

Zie hier hoe ook Philips met GrowWise op grote schaal experimenteert met verticale landbouw.

Recept: Linguine en pompoen recept met palmkool en parmezaanse kaas

Wat heb je nodig? (4 personen)

Pasta

Knoflookolie

Verwarm de oven voor op 200 C. Snijd de flespompoen doormidden en verwijder het vruchtvlees en de zaadjes. Gooi dit weg. Leg de pompoen met de platte kant op de snijplank en snijd in grove stukken van ca. 2 cm. De harde schil kun je eraan laten, deze wordt zacht in de oven en is gewoon eetbaar. Druppel 1 tot 2 eetlepels olijfolie over de pompoen stukjes en leg deze verspreid op een ingevette bakplaat. Voeg zout en versgemalen peper toe naar smaak. De pompoen heeft ca. 20 minuten in de oven nodig om gaar te worden. De pompoen is klaar als je deze zonder weerstand met een vork kan doorprikken. Haal de pompoen dan uit de oven.

Bereid de knoflookolijfolie voor. Kook de pasta het aantal minuten dat op de verpakking staat, giet het af en bewaar een kommetje met het gezouten kookvocht. Lees in dit eerdere blog in detail hoe je deze basics onder de knie krijgt.

Wanneer je klaar bent met de voorbereidingen van de pasta en de knoflookolijfolie en als de pompoen klaar is, beginnen we met de saus.

Doe de knoflookolijfolie in een verwarmde koekenpan op middelhoog vuur en voeg de fijngesneden palmkool toe. Schep deze een paar keer om tot het het wat knapperig is geworden (zonder dat het te bruin wordt). Voeg de pompoen en kaas toe en blijf omscheppen. Proef een beetje van de saus en voeg een paar eetlepels pasta kookvocht en naar smaak versgemalen peper en zout toe. Doe de pasta erbij en blijf nog een minuut of 2 omscheppen zodat alles goed vermengd is en de pasta is opgewarmd. Dien de pasta op in een voorverwarmde schaal en op voorverwarmde borden zodat de pasta nog lang warm blijft op een koude herfst of winteravond.